เริ่มต้นเดิมทีเขาทำงานเป็นช่างปูนจน ๆ คนหนึ่งในชนบท แล้วเมื่อทำงานมา
ได้สักระยะหนึ่งเขาก็ได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าช่างปูน เขาใช้ระยะเวลาไม่นาน
ทำงานไปเรื่อย ๆ จนได้ก่อตั้งเป็นบริษัทรับเหมาก่อสร้าง
ซึ่งในขณะนี้ปัจจุบัน บริษัทก่อสร้างของเขากลับกลายเป็นบริษัทที่มีชื่อเสี ยงใหญ่
โตพอสมควรและนี่คือจุดเปลี่ยน จุดเริ่มต้นที่เกิดสิ่งยั่วยุในใจของเขา ลักษณะรูปร่าง
ของภ ร ร ย าทำให้เขารู้สึกเบื่อ
และเมื่อเห็นภ ร ร ย าเขาก็คิดถึงแต่เรื่องในอดีตช่วงชีวิตที่ลำบากและจนเขา คิดว่า
ชีวิตคู่ของเราทั้งสองคงจะหยุดลงได้แล้วเขาฝากเงิ นในบัญชีให้ภ ร ร ย าเขา 100 ล้านหยวน
เพียงพอต่อการซื้อบ้านใหม่ในเมือง เขาไม่ใช่ผู้ชายที่ไม่มีความรับผิดชอบ
เขาวางแผนชีวิตในอนาคตของภ ร ร ย าไว้ หากเขาไม่ทำเช่นนี้จะรู้สึกแ ย่ ไม่ต้องการให้ภ ร ร ย า
ต้องลำบากในที่สุดก็ขอหย่ ากับภ ร ร ย าเธอรับฟังข้อเสนอของเขา ด้วยแววตาที่สงบ
และถ่อมตน เมื่อถึงเวลาที่เธอต้องย้ายออกไปอยู่บ้านที่สามีซื้อไว้ให้แล้ว
ช่วงบ่ายโมงเขาก็กลับมาช่วยภ ร ร ย าย้ายบ้าน และเป็นการจบในการใช้เวลาอยู่ร่วมกันมา
20 กว่าปีตลอดช่วงเช้าเขาทำงาน ด้วยจิตใจที่ว้าวุ่น
พอถึงตอนบ่ายเขารีบกลับบ้านก็พบว่าภ ร ร ย าได้ออกจากบ้านแล้ว เธอวางกุญแจบ้าน
ที่เขาซื้อให้กับสมุดบัญขีที่ฝากไว้ให้จำนวน 100 ล้านหยวน
พร้อมจดหมายที่เขียนข้อความไว้ว่า ฉันไปแล้วนะ ฉันจะกลับไปบ้านแม่ฉันผ้าปูเตียงซัก
เสร็จและตากแห้งหมดแล้วพับเก็บไว้ที่ห้องเก็บแต่งตัวมุมขวาของตู้ อากาศหนาว
ก็อย่ าลืมเอาออกมาใช้นะเสื้อเชิตแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้า ถุงเท้า เข็มขัดเก็บไว้ชั้นล่างของตู้เสื้อผ้านะ
หลังจากที่ฉันไปแล้วอย่ าลืมกินย า กระเพ าะคุณไม่ค่อยดี ฉันฝากให้เพื่อนซื้อย าไว้ให้คุณน่า
จะพอกินถึงครึ่งปีอ่อยังมีอีกเรื่อง คุณชอบลืมกุญแจบ้านเป็นประจำ
ฉันเลยฝากกุญแจสำรองไว้ที่ป้อมย าม ถ้าลืมก็ไปเอาที่ป้อมย ามได้ ตอนเช้าก่อนออกไปทำงาน
อย่ าลืมปิดหน้าต่าง เพราะถ้าฝนต กจะสาดเข้าบ้านทำให้พื้นบ้านเปียกและเสี ยได้
ฉันทำเกี๊ยวที่คุณชอบอยู่ในห้องครัว กลับมาก็ต้มกินเองได้นะ ตัวหนังสือของเธอในจดหมาย
เขียนได้แ ย่มากแต่ตัวหนังสือทุ กตัวที่แสดงถึงความจริงใจสุดซึ้ง ทำให้เขารู้สึกเจ็ บตรงหัวใจเขา
นั่งมองเกี๊ยวที่ห่อเก็บไว้ให้เขา
ทำให้เขานึกถึงเมื่อ 20 ปีก่อน ช่างปูนจน ๆ คนหนึ่ง นึกถึงเสี ยงสับผักที่เตรียมห่อเกี๊ยวให้เขา
ทำให้เขามีความสุขและสัญญากับตัวเองไว้ว่า
ฉันจะต้องทำให้ผู้หญิงคนนี้มีความสุขที่สุดเขารีบขับรถออกไปตามหาภ ร ร ย าทันที
หลังจากนั้นครึ่งชั่ วโมงเขาก็เจอภ ร ร ย าที่สถานีรถไฟ
ร่ างกายเขาเต็มไปด้วยเหงื่อเขา พูดด้วยความโมโหว่า คุณจะไปไหน ผมเพิ่งเลิกงาน เหนื่อยมาทั้งวัน
กลับบ้านยังไม่ได้กินข้าว หน้าที่ภ ร ร ย าเขาทำกันแบบนี้หรือไง? ตามผมกลับบ้านเดี๋ยวนี้
ภ ร ร ย าเขาน้ำตาคลอ ค่อย ๆ ลุกขึ้นและเดินตามหลังเขาไป จากรอยน้ำตากลายเป็นรอยยิ้ม
แต่เธอไม่รู้ว่าผู้ชายที่เดินอยู่หน้า ตอนนั้นร้องไห้หนักมาก ชายคนนี้กลัวมากขณะที่ขับรถมาที่สถานีรถไฟ
เขากลัวว่าจะหาเธอไม่เจอกลัวจะสูญเสี ยเธอไปตลอดชีวิตเขา ด่าและโ ทษ ตัวเองว่าทำไมถึงคิดไม่ได้แบบนี้
ทิ้งผู้หญิงที่เขารักมาก ผู้หญิงที่อยู่ร่วมทุ กข์ร่วมสุขกันมา 20 กว่าปี
ซึ่งมันกลายเป็นอีกส่วนหนึ่งของชีวิตที่ข าดไม่ได้ความสุขที่แท้จริงไม่ใช่จำนวนเ งินในสมุดบัญชี
แต่มันคือรอยยิ้มของคนที่รักต่างหากเมื่อคุณได้รักใครสักคนนึง คุณจะรู้เลยว่าเขานั้นคือหลาย ๆ
สิ่งหลาย ๆ อย่ างในชีวิตของคุณ อ ารมณ์ ความโกรธ
มักจะเป็นตัวฉุดรั้งให้ชีวิตคู่ของคุณลำบากและเหนื่อย ดังนั้นแล้วหากจะมีชีวิตคู่ที่ยืนย าวและมีความสุขได้
คุณจะต้องรู้จักการให้อภั ย ซึ่งกันและกันหนักนิดเบาหน่อยก็ควรอภั ยให้กัน และเอาใจใส่ รู้ถึงความรู้สึก
ของอีกฝ่ายให้ได้มากที่สุด เท่านี้ชีวิตคู่ของคุณก็จะมีความสุขแล้ว
ขอบคุณที่มา : postsod
